- чол
- I[چال]т. гуфт. мӯйсафед, пирамард; чолу кампир пирмард ва пиразанII[چال]хӯшаҳои кӯфтнахӯрдаи ғалла; пасмондаи гандум ё ҷави кӯфта дар ғалбер баъди бехтан, чорIII[چال]1. чуқурӣ, мағок; гудол2. чоҳе, ки ба он бандиёнро меандохтанд, сияҳчол3. чоҳ барои нигоҳ доштани гандуму ҷав, силу4. чоҳ барои нигоҳ доштани ях, яхчолIV[چال]аспе, ки мӯи сурху сафеди омехта дорадV[چال]1. гараве, ки қиморбозон бо ҳам мебастанд2. маҳалле (чоҳе), ки қиморбозон пинҳонӣ дар он ҷо қимор мезаданд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.